• Home
  • >
  • Monumenten
  • >
  • Prins Bernhardbrug
26

Prins Bernhardbrug

De 39-jarige Ehlardt is NSB’er en chef van de waterpolitie in Zaandam.

Hij houdt in de hongerwinter onder meer voedselschepen tegen, en als hij na waarschuwingen niet stopt met collaboratie besluit het verzet hem te liquideren. Op 1 maart 1945 om kwart over vijf ‘s middags wordt hij in de Burgemeester ter Laanstraat in Zaandam neergeschoten.

Ehlardt raakt zwaar gewond en overlijdt later die avond. Als vergelding voor de liquidatie halen de Duitsers vijf Alkmaarse Todeskandidaten uit het Huis van Bewaring aan de Amsterdamse Weterschans. De verzetsmannen worden op 10 maart per vrachtauto naar Zaandam vervoerd, uitgeladen aan de Oostzijde, en in de buurt van Bernhardbrug, die toen Troelstrabrug heette, doodgeschoten.

Het monument staat aan de Zaan aan de Oostzijde, vlak naast de nieuwe Prins Bernhardbrug.


In gesprek met getuigen

Jannie van Dongen (1935)

Jannie van Dongen (1935)

"Wij liepen met z'n viertjes, mijn moeder had de kinderwagen met twee kinderen, ik ernaast. Opeens moesten wij stoppen. Er werden vijf mannen uit een auto gegooid, op een rijtje gezet, er kwam een koppel mannen met geweren, die gingen ervoor staan en schoten ze dood. Ze vielen één voor één om. Ik herinner het me als één grote foto van vijf mannen die in een waaiervorm in het gras liggen."

Foppe Huitema (1936)

Foppe Huitema (1936)

"Het langste wat blijft hangen is die soldaten die met getrokken geweren voorbij ons huis liepen. Als je uit het raam keek, richtten ze gelijk het geweer op je. Dat hadden we nooit meegemaakt. Ik keek naar de Bernhardbrug. Daar stopte een auto en daar kwamen vier, vijf mensen in een gele overall uit. Die werden geboeid, we zagen ze de brug aflopen en even later hoorde je het mitrailleurvuur. "

Gerard Bart (1927)

Gerard Bart (1927)

"Toen besefte ik wat er ging gebeuren. Uit die tweede legerwagen kwam een aantal mannen en die werden over dat hek in het weiland gezet. Toen bleek dat wij er naar toe gedrongen waren om te kijken. Vier Duitse soldaten legden hun geweer aan en die schoten die mensen dood. Dat zit in je geheugen. Ik heb het ook een hele tijd niet kunnen vertellen. Dan begon ik te janken."