De Bijenkorf
Start hier de digilesOp de plaquette in de vroegere Stijfselmakerij de Bijenkorf staan de namen van directeur Evert Honig, boekhouder Jan Groot en constructeur Piet Smit. Zonder ervaring belanden ze nog geen maand na het begin van de oorlog in het verzet. Via hun netwerk betrekken ze meer Zaankanters bij het werk waardoor er een verzetsgroep ontstaat. Ze verzamelen regelmatig in De Waakzaamheid. Door strategische informatie door te spelen naar de regering in Londen probeert de groep de Duitsers te dwarsbomen. Landelijk zijn er meer groepen, die soms met elkaar in contact staan. April 1941 wordt ene Han Stijkel in Scheveningen gearresteerd. Kort daarna worden leden van de Zaanse verzetsgroep opgepakt en naar de strafgevangenis in Scheveningen gebracht. Daar krijgen ze de naam Stijkelgroep. 26 maart 1942 wordt de groep overgebracht naar Berlijn. 4 juni 1943 worden de mannen daar, op een schietbaan in Tegel, met tussenpozen van vijf minuten doodgeschoten.
De plaquette hangt in de kantine van de vroegere Stijfselmakerij de Bijenkorf, thans onderdeel van Tate & Lyle aan de Lagedijk in Koog a/d Zaan.
In gesprek met getuigen
Annie Allan-Groot (1933)
"Dan moesten we die hele Laan van Meerdervoort aflopen naar Scheveningen. Bij de gevangenis werden we ontvangen in een kamertje en daar zat vader. De Duitse wacht die erbij zat die werd een beetje emotioneel want die had een dochtertje zo oud als ik en die scheen dezelfde kleur haar te hebben als ik. Ik moest bij die man op schoot zitten en dat vond ik natuurlijk helemaal niet fijn."
Dirk Jan Zwart (1946)
"Mijn betrokkenheid is doorgegeven via mijn ouders. Omdat mijn grootvader, Jan Groot, betrokken was bij de Stijkelgroep. Ik weet dat mijn grootvader een keer, na een bezoek van familie in Scheveningen, ze gewoon tot de poort kon wegbrengen. Hij had op dat moment de mogelijkheid om mee te lopen en weg te zijn. Hij heeft toen gekozen om daar te blijven. Dus... ja, op elk moment moet je keuzes maken. "
Ineke Florenstein Mulder-Honig (1939)
"Hij was vrij slordig. Het leuke is: dat ben ik ook. Dan zei mijn moeder: ‘Je bent net je vader'. Ik heb het gevoel gehad dat hij er was. Ervoor zorgde dat het mij goed ging. Dat werd minder toen ik trouwde, alsof het okay was. Het was moeilijk toen mijn drie zoons de leeftijd bereikten die mijn vader had toen ie geëxecuteerd werd. Zo jong... Amper begonnen met leven."
Jan Neuteboom (1932)
"Toen die oorlog begon was het hartstikke spannend. Alle bommenwerpers die over de Zaanstreek heengingen, en de parachutisten die landden. Ik keek als er luchtgevechten waren. Als je op het dak zat hoorde je de scherven kletteren. Tik Tik Tik. Die ging je later zoeken. Dat waren scherven van granaten. Ik was 9 toen mijn vader werd opgehaald. Dan ben je een klein jongetje. Hij was er opeens niet meer."
Tijdbalk
